«

»

نوامبر 24

پلی میوزیت و درماتومیوزیت

پلی میوزیت و درماتومیوزیت چیست

التهاب عضله یک بیماری نسبتاً نادر است که میزان بروز آن یک در صد هزار مورد در سال می باشد

معمولاً با درد عضله و ضعف و افزایش آنزیم های عضلانی مشخص می‌شود .

این بیماری انواع مختلفی دارد و گاهی ممکن است با ضایعات مشخص پوستی همراه باشد که در این صورت به درماتومیوزیت اطلاق می شود .

علائم بالینی درماتومیوزیت و پلی میوزیت

معمولا به صورت ضعف عضلانی شروع می شود ودر طول چند هفته به حداکثر می رسد ،در این حالت بیمار هنگام بلند شدن از زمین یا صندلی دچار مشکل می‌شود و به تدریج در راه رفتن نیز نا توان می‌شود .
گاهی اختلال در شانه کردن موها و شستن موها وجود دارد

به عنوان قاعده کلی معمولاً عضلات پروگزیمال دچار ضعف میشود .
سایر علائم عبارتند از درد مفاصل تورم مفاصل یا آرتریت و درد عضلات و ضعف عمومی .

گاهی تنگی نفس به دلیلی به دلیل درگیری عضله دیافراگم و همینطور پدیده رینو
دیده می شود .
ممکن است با علائم دیگر روماتیسمی مثل شبیه لوپوس یا درگیری ریوی مثل تنگی نفس سرفه همراه می باشد .
علامت گاترون از یافته های دیگر این بیماری می باشد که به صورت قرمزی و برجستگی و پاپول بر روی انگشتان دست ظاهر می شود
همین طور ممکن است راش‌های هلیوتروپ که راش‌های نفره بنفشه بنفش رنگ و دور پلک ،در این بیماران دیده می شود .
یکی دیگر از علائم بیماری دست مکانیکی می باشد که زخم های دردناک روی انگشت ها درطرف رادیال ایجاد میشود .
در صورت وجود علائم پوستی به بیماری، درماتومیوزیت اطلاق می شود .

شال ساین علامت دیگر پوستی می باشد که به صورت تغییر رنگ در ناحیه گردن ایجاد می شود .

تشخیص درماتومیوزیت و پلی میوزیت .

پنج کلید تشخیصی برای تشخیص درماتومیوزیت و پلی میوزیت وجود دارد .

  • علائم بالینی التهاب عضله به صورت درد و ضعف عضلانی در معاینه و شرح حال بیمار .
  • افزایش آنزیم های عضلانی مثل , CPK,AST,ALT..LDH.
  • وجود الگوی مشخص در نوار عصبی عضلانی .
  • که نشان دهنده میوپاتی یا آسیب عضله می باشد .
  • نمونه برداری از عضله که نشان دهنده التهاب عضله می باشد .
  • وجود علائم عضلات پوستی به نفع درماتومیوزیت مثل علامت گاترون علامت شال و راش هلیوتروپ .

برای تشخیص ، ۴ علامت از پنج علامت فوق کفایت میکند .

درمان پلی میوزیت و درماتومیوزیت .

۱- کورتیکواستروئیدها یا کورتون ها مثل پردنیزولون که اساس درمان است .

۲- داروهای سرکوبگر ایمنی آزاتیوپرین و متوترکسات نیز کمک می‌کند .

۵-گاهی ممکن است لازم باشد و از داروهای بیولوژیک و ایمونوگلوبولین وریدی استفاده کرد .

با توجه به همراهی احتمالی با بدخیمی ها بررسی وچک آپ از نظر سرطان ها توصیه می شود.